Journal of the House of Lords: Volume 3, 1620-1628. Originally published by His Majesty's Stationery Office, London, 1767-1830.
This free content was digitised by double rekeying. All rights reserved.
'House of Lords Journal Volume 3: 30 January 1621', in Journal of the House of Lords: Volume 3, 1620-1628( London, 1767-1830), British History Online https://prod.british-history.ac.uk/lords-jrnl/vol3/pp7-8 [accessed 16 November 2024].
'House of Lords Journal Volume 3: 30 January 1621', in Journal of the House of Lords: Volume 3, 1620-1628( London, 1767-1830), British History Online, accessed November 16, 2024, https://prod.british-history.ac.uk/lords-jrnl/vol3/pp7-8.
"House of Lords Journal Volume 3: 30 January 1621". Journal of the House of Lords: Volume 3, 1620-1628. (London, 1767-1830), , British History Online. Web. 16 November 2024. https://prod.british-history.ac.uk/lords-jrnl/vol3/pp7-8.
In this section
30 January 1621
ANNO a Christo nato 1620, Regni Serenissimi Domini Nostri Regis Jacobi, Angliæ, Franciæ, et Hiberniæ Decimo octavo, et Scotiæ Quinquagesimo quarto, die Martis, tricesimo die Januarii, Domini tam Spirituales quam Temporales, quorum nomina subscribuntur, præsentes fuerunt:
Præsens REX.
King present.
THE King's Majesty being placed in his Seat of Estate, and the Lords in their Places, and the Commons in the Lower House assembled at the Bar;
King's Speech.
Ipse Dominus Rex Causam Summonitionis Parliamenti prædicti, suavi et profunda Oratione (et suo more) declaravit; in qua Serenissimus Rex, præfatus se non usurum verbis pluribus, ut ante (sed inutiliter) fecerat, tres Causas prædicti Parliamentarii Consessus breviter exposuit:
"Primam, quod Principum Curæ maxime incumbit, malos Mores et Errores, tam in Republica quam in Ecclesia, in hac Senectute Mundi, indies succrescentes, novis subinde Legibus supprimere. Imprimis vero Religionis conservandæ Rationem in duobus collocabat, in Persuasu scilicet, et in Compulsu; sed ita in Compulsu, ut Hominum Conscientiis nulla Vis inferatur, sed ut humana Protervitas parere Regni Legibus doceatur. Quod Sanctus Augustinus et Patres Primitivæ Ecclesiæ, Annis a Christo Nato Quadringentis, in Republica bene constituta apprime necessarium existimarunt, adeo ut Vis illa non ad Martyrium sit referenda (prout Papistæ et Puritani temere opinantur), sed ad Civilem Obedientiam in Subditorum Animis ingerendam, ne cuivis liceat pro suo Libitu alienam five contrariam Religionem profiteri. Quod vero spectat ad Nuptias Hispanienses, ubi nonnulli existimarunt se in Religionis Causa frigescere, et Papistas permittere triumphare, palam proferebat, si quicquam in ea Re molitus adhuc sit, quod ab Religionis Norma dissenserit (quam coram omnibus, et Voce et Scripco defensitaverat), se Regno et Diademate prorsus indignum.
"Secundam, ut audiat, et Remedia paret, Gravamini Subditorum, quod multo cercius et melius ad Aures Regis in Parliamentari Confessu solet pervenire.
"Tertiam, ut Subsidiis necessariis sustentetur; quodque eo magis expectabat, non solum, quod per Octodecim Annos, quibus huic Regno præsuit, Quatuor tantum Subsidia et Sex Quindenas acceperat, sed multo magis, quia in componendo Motu Bohemico immensam Pecuniarum Summam profuderat: A quo quidem Negotio se liberabat, omnemque Moliminis Suspicionem a se removebat, allatis in medium tribus Rationibus: Prima, quod nefas semper duxit Religionis Causa Reges deponere; hanc enim Doctrinam, ut plane Jesuiticam, et Diabolicam, jampridem detestatus est: potiorem longe a Christo accepit, qui non ad evertenda, sed ad construenda Imperia, Mundum ingrediebatur. Altera, quia minus licere existimabat se de Regnis alienis Judicium sibi arripere, ignarus præsertim Legum Bohemicarum, et pariter memor illius dicti, quo Christus usus est; Inter vos quis me constituit Judicem. Tertia, et ultima, quod in eodem Negotio, ad componendam utriusque Controversiam, se jampridem Intercessorem et Mediatorem gasserat. Id unum ægre se ferre dicens, quod Palatinatus Hereditas Nepotum suorum in Hostiles Manus cessisset; quam quidem si minus pacifice recuperare possit, nihil se inausum relicturum affirmabat, quo posset, in Coronæ Vitæque suæ Dispendio, nec non et Filii sui Sanguine, recuperari. Qua in re proposuit Parliamentarium Subsidium imprimis necessarium, et ideo sibi non defuturos Ordines sperabat, ut innotesceret omnibus Consensus Animorum inter Regem et Populum, et ad Tranquillitatem sui Pectoris, et ad Famam Nominis."
Post cujus quidem Declarationis Finem, Dominus Cancellarius, [Rege prius alloquuto], Communibus, Nomine Regio, dedit in Mandatis, quod in Domo sua Communi et consueta convenirent, et unum Prolocutorem suum eligerent, et sic electum eidem Domino Regi tertio Die Februarii proxime sequenti, præsentarent.
Et, ut Justitia ulterius Querelas et Petitiones porrigere volentibus exhiberi possit, certi Receptores, et Examinatores, five Triatores, earum Petitionum constituuntur et assignantur, in forma sequenti, videlicet, prout in pagina præcedente.
Adjourn.
Dominus Cancellarius declaravit præsens Parliamentum continuandum esse usque in diem Sabbati, videlicet, 3 die Februarii, Dominis sic decernentibus.